Gesjiedenis van Evert Zjwein (Epos)
Evert Zjwein waas auch in Heldje
Sjlóbden in de beus dao rónk.
’t Bieës vraat eikels en jóng tekskes
Of in ’t veldj ‘nne greune sjtrónk.
Hazepluumkes zaag me wènnig
In daen tied, d’rek nao de jaocht.
‘Wae gaon óp det verke boeze”,
Woord dór jegers toe gezaogd.
En ze koochten aechte keugel
Op eur twieëluips jachtgeweer,
Det waas dreigender as vreuger
Battevere mèt eur sjpeer.
En ze zoochten en ze vŏnge
Auch al gauw et verkessjpoor.
Ha! Nów zo ’t zjwein d’r aan gaon,
Zeker kwaam ’t neet vandoor.
In ’n óngevaegd deecht beuske
Sjtóng petroeën, mèt grove tenj,
Mer de jeger dae d’r veur sjtóng
Razelde mèt bei zien henj.
‘ch Weit neet óf dae too p’rdón zaog,
Sjeten dee e zeker neet,
Aevel ’t waas neet oet kómpaossie
Det ’n verke laeve leet.
Evert knipde toe ’n uigske
Want ‘nne mins mèt tutevel
Hei ’n in zien verkeslaupbaan
Noeët gezeen, begriept ge wel.
Sónger doeëd te zien gesjote
Kuierden ’t zjwein doe wieër,
Keek ins um, as wo et zegke
‘Nów dan, tót ‘nnen angere kieër”.
27 januari 1953