’s Zónnes in ’t veldj

Ennen boor, mét ’n dieke segaar in de móngd,
Trudt óp Zónnig auch gaer naeve lenjer.
Loof of Vaesper is oet en hae is in ’t veldj
Mèt zien vrouw en bej vrund zien hur kinjer.

En auch geester en Vriedig, en trént èlken daag
Waas hae heej, mer toe kwaam hae hèj wèrke,
Mét de sjup óf de reek, mèt de sjoefel óf eeg;
Bej de ploog leep e gaer mèt ‘nen bèrke.

Mer vandaag is ’t Zónnig, ’t gerei blieft aan hoes,
Auch ’t piepke, det hingt in ’t rèkske
En ’t buulke tebak en e pruumke mesjien
Ligge same bejein in ’t trèkske.

Kiek de haver sjteit sjoeën, sónger drek in de rej
En ’t kore sjuut good in de aore,
Vur de kroeëte get raegen en get oet de zak
En d’n augst wurdt zo good as in jaore.

En hae kiekt, as hae naeve petattelangs kumt
Of de kever nag neet heet gevraete
En hae boekt zich in èns en dan trèkt hae get oet…
’t Is ’n puin, mèt de sjoefel vergaete.

Imposant sjlóft hae auch nag ’n mótwórmrits tów
En zien sjoon waere daoven has grieze
Daarum sjtampt hae ‘ne kieër óf twieë drej op de paad
Um de sjtoof van de sjoon aaf te rieze.

En ze kieken, d’n boor en zien vrouw,
Mer ze zegge neet veul, die twië mènse.
Ze zien blej en tevreje, ’t veldj det sjteit good,
Jao zo good as ze mer kónne wènse.

En as ’s aoves daen boor óp zien kneen dan wir bedt
Um Góds zaegen en zòn en um raegen;
Hieël gewoeën is det dan, vól gelauf en vól hoop,
Want aan Gód is tóch alles gelaege.