Ter gedaochtenes
Auch vu rum loedj nów de dódsklók
Ovver ’t stedje van plezeer;
‘Veldeke’ treurt mèt die klókke
Blank blieft wieër Mathieu’s pepeer.
Want zien daag zien vólgemaete
’t Meuske zjwiegt nów in zien hert,
Vrouw en weechter en femielie
En veul vrinj treuft det mèt sjmert.
Daarum zulle wae nów baeë
Det hieël gauw, vandaag mesjien,
Det aecht Limburgs, Vènnels meuske,
Hemelhoeëg zal zingend zien.
30 mei 1954