In memoriam: Gerrit Hillen
Vanmorgen geschrokken van het nieuwsbericht dat Gerrit Hillen, mijn oud-collega van de radio in Molenbeersel, plotseling is overleden. Gerrit meldde woensdag nog dat hij voedselvergiftiging had en ziek was. Een markant en bijzonder sociaal bewogen man is er niet meer: Gerrit, dich kins dao bove pletjes dreije.
Radio Tivoli
Gerrit was een fervent radiopiraat eind jaren zeventig van de vorige eeuw. Samen met zijn broer Albert zond hij van thuis uit onder de naam Radio Tivoli.
Het illegale radio-avontuur eindigde op zondag 13 april 1980. Toen besloten de broers hun uitzendingen te stoppen naar aanleiding van een inval van de PTT. “We kregen wekelijks vele telefoontjes en brieven van luisteraars uit de verre omgeving. Omdat we voornamelijk Nederlandstalige en Duitstalige muziek draaiden, sloeg dat erg aan”, zo vertelde Gerrit vele jaren later.
De zender werd door broer Albert zelf in elkaar geknutseld. “Thuis waren ze niet zo blij met onze hobby”, aldus Gerrit”, “moeder wist dat hetgeen we deden niet mocht maar toen ze zag hoeveel reacties we kregen ging ze helemaal in het project op!”
Radio Tivoli heeft 25 keer uitgezonden op zondag. “Op een bepaald moment kwam de pastoor van Beringe bij ons vragen of we de uitzending iets later konden beginnen omdat mensen uit de kerk wegbleven”, aldus Gerrit jaren later.
Kennismaking
Ik leerde Gerrit in de jaren tachtig kennen als bevlogen vrijwilliger van de huisomroep van Zorgcentrum De Wietel waar hij langs de kamers ging om verzoekplaatjes op te halen die hij vervolgens in een uitzending die in het huis te horen was, draaide. In 1990 kwam hij weer op mijn pad. Hij was DJ bij Radio Speedway in het Belgische Molenbeersel, waar ik ook actief was. Op vrijdagavond verzorgde hij een programma tussen 19.00 en 21.00u. Gerrit was iemand die de reguliere radioregels aan zijn laars lapte: Niet door gezongen muziek praten, geen interne mededelingen via de radio doen en geen een-op-een-zaken verspreiden. En van Gerrit… kon je het hebben!
Samen rijden
Omdat ik zelf nog geen rijbewijs had en Gerrit vanuit Beringe op vrijdag naar Molenbeersel reed, nam hij me vaak mee. De autoritten waren gezellig, Gerrit kon goed praten en we leerden elkaar goed kennen. Gerrit vertelde onderweg uitgebreid over zijn tijd als radiopiraat in Beringe.
Ook het feit dat hij in het seizoen 1980/1981 prins carnaval van de Beringse Kuus was geworden bleef niet onbesproken.
Wegenbelasting
Het was een keer in de winter dat Gerrit via de radio een mededeling deed. Hij was onderweg een flitser tegengekomen die aan het controleren was of automobilisten hun wegenbelasting betaald hadden. In die tijd kreeg je na betaling een bewijs dat je op de voorruit van de auto kon plakken. Gerrit schroomde niet en meldde via de radio: ‘mensen mochten jullie de wegenbelasting nog niet voldaan hebben en onderweg zijn op de Napoleonsbaan: Onder het viaduct van de oprit naar Roermond toe staat een grijze auto die aan het flitsen is voor de motorrijtuigenbelasting.’ Het resultaat: Op maandag kwam er een melding van een inspecteur van de Belastingdienst dat ze toch niet zo blij waren met de gedane mededeling van ‘ene Gerrit’ op de radio. Wij vonden het grappig en waren gecharmeerd van het feit dat die mensen in de auto onze zender op hadden staan.
Vergeet niet om te draaien
Op een warme zomeravond hoorde ik Gerrit op de radio vaker zeggen ‘ja, draaien’, waarna hij zijn programma weer vervolgde. Ik ging naar hem toe en vroeg hem waarom hij dat ‘ja, draaien’, steeds zei. “Dat doe ik omdat mensen niet te lang op een kant in de zon moeten liggen en niet moeten vergeten zich om de twintig minuten om te draaien”, was het antwoord van Gerrit.
Er zijn vele voorbeelden te noemen over gebeurtenissen die ik met Gerrit heb meegemaakt, de een wat meer spraakmakender dan de ander.
De tijd erna
Het radio-avontuur in België eindigde voor Gerrit in december 1994. Vele jaren later trof ik hem weer in Reuver waar hij was komen wonen. Ik interviewde hem nog eens voor een oldtimerevenement dat hij als fervent liefhebber van de Cadillac organiseerde. In de corona-tijd nam Gerrit het initiatief om muziek voor mensen te draaien om de saamhorigheid te vergroten. Op exact dezelfde wijze als hij ooit radio maakte in Molenbeersel, zo praatte hij nu ook zijn plaatjes aan elkaar via sociale media. Het gevolg: Een steeds groter wordende schare fans wist de uitzendingen te waarderen. Ik sprak hem eind 2023 met het idee een artikel voor historisch tijdschrift ‘De Moennik’ te schrijven over zijn radio-piraterij in Beringe. Gerrit zei dat er niet veel informatie was μmaar wilde meewerken en ging zoeken naar foto’s. Het is echter niet zover gekomen, op vrijdag 1 augustus 2025 kwam het bericht dat Gerrit plotseling was overleden. Een markant, bevlogen en bijzonder sociaal mens is niet meer. Gerrit werd slechts 67 jaar.