Gé Reinders in het Duits?!?
De in Roggel woonachtige Carmen Nazarski nam in de jaren tachtig de muziekwinkel van haar ouders, Eduard Joseph Dirk Nazarski en Catharina Maria Jacoba (Toos) van den Beuken, over. In de winkel waren eerst muziekinstrumenten te koop maar naderhand konden er langspeelplaten, singeltjes en cassettebandjes gekocht worden. Carmen heeft een leuke anekdote die zich afspeelde in het pre-digitale tijdperk. In Roggel woonde de familie Reinders, een van de dames trouwde met mijn oud-oom Sjra Frencken en twee zussen Reinders bleven bij elkaar wonen. Over die twee zussen gaat dit verhaal…
De zussen Reinders, Ans en Zus, woonden in een woning aan de Maasstraat in Roggel. Op een mooie dag betrad een van de dames de winkel van Carmen Nazarski, die op een steenworp afstand lag. “Ik kan het me nog goed herinneren”, vertelt Carmen. Mevrouw Reinders vroeg naar een cassette van Gé Reinders, dit was familie van haar, zo zei ze, en ze wilde graag zijn muziek beluisteren.” Van de Roermondse artiest Gé Reinders waren geen muziekcassettes, enkel langspeelplaten, maar daar hadden de dames niets aan.
Om de dames Reinders toch te laten genieten van het succes van haar achterneef, bood Carmen aan om een cassettebandje op te nemen met het meest recente werk van Gé. “Ik kan me het gebeuren nog goed voor de geest halen”, zo vervolgt Carmen Nazarski. “Na enkele dagen was de cassette klaar en ging ik hem afgeven bij de dames. Enkele uren later kreeg ik een telefoontje. Het was Zus Reinders. Ze vertelde dat ze het wel een hele vreemde cassette vond, want ‘Gé zingt enkel in het Duits’, zo vertelde ze.”
Carmen wachtte even met antwoorden. “Gé Reinders die alleen maar Duits zingt, is wel een beetje vreemd. Dialect en Nederlands zou het moeten zijn, als het Engels was zou het eventueel ook nog wel kunnen, maar Duits…”, zo vroeg Carmen Nazarski zich hardop af…, want ze kon zich niet herinneren dat ze een Duits liedje tijdens de opname gehoord had. “Ik kom de komende week even langs”, vertelde Carmen aan Zus Reinders.
De dames Reinders woonden op een steenworp afstand van de muziekwinkel van Carmen, dus enkele dagen later ging Carmen naar de dames toe. Haar komst werd gewaardeerd. “Ik werd door beide zussen warm ontvangen. Ze stonden voor een groot raadsel, ze begrepen er he-le-maal niets van, want hoe zat dat nu met hun in het Duits zingende achterneef.”
Carmen werd doorgeleid naar de keuken, de plek waar vroeger zo ongeveer iedereen zijn radio of cassettedeck had staan, meestal op het aanrecht of de koelkast. “Ik ‘inspecteerde’ het apparaat: de cassette zat er goed in, het play-knopje deed het ook èn de stekker zat in het stopcontact. Alle ‘ingrediënten’ waren aanwezig”, zo vervolgt Carmen.
De dames waren bijzonder gastvrij, er werd koffie geserveerd en zo werd er nog over van alles en nog wat gesproken. “Maar toen ik het apparaat aanzette hoorde ook in Duitse muziek”, aldus een verbaasd kijkende Carmen. “Nog maar eens kijken…”
Met een deskundige blik keek Carmen Nazarski nog eens goed naar het apparaat, en bij een heldere ingeving zag ze het euvel: ‘het apparaat stond niet op de cassettespeler afgesteld maar op de radio en laat die radio nu net op WDR4 staan afgesteld die in die tijd de hele dag Duitstalige muziek uitzonden!’
“Zonder te lachen en zonder cynisme heb ik de dames op het kleine foutje gewezen en nam ik weer vriendelijk afscheid”, zo besluit Carmen Nazarski de anekdote van haar twee dorpsgenoten.
Bovendien werd NHA in 2020 gebombardeerd tot beste online opleider van Nederland, memoreert Frencken. Dat Udemy een plekje hoger staat, laat hij buiten beschouwing. “Dat is een buitenlands bedrijf dat zijn cursussen alleen in het Engels aanbiedt.” In zijn ogen is het een grote prestatie dat een familiebedrijf uit Noord-Limburg al 85 jaar succesvol aan de weg timmert. In die tijd volgden ruim twee miljoen mensen een cursus of opleiding van NHA, stelt Frencken.
Frencken: “Mijn opa vond dat onderwijs voor iedereen toegankelijk en betaalbaar moest zijn. De mensen die niet naar school konden, konden thuis studeren. In de avonduren wen in hun eigen tempo. Daar is veel gebruik van gemaakt.”
Het Pannings bedrijf heeft ‘enkele tienduizenden cursisten’ per jaar, zo vertelt Frencken. Door de coronacrisis zag het bedrijf de animo fors toenemen. “Vooral in de eerste en tweede lockdown. Razend populair werd de cursus thuiskapper. Omdat de kappers dicht moesten, gingen mensen het zelf leren. Sommigen hadden het na een paar weken aardig onder de knie.”
Van 1968 tot 1988 gaf Jacques les aan de Kunstacademie van Den Bosch, als hoofddocent vrij schilderen.
In 1998 kreeg hij een zeer omvangrijke overzichtstentoonstelling in het Museum Schloss Moyland, in Duitsland, 50 km ten oosten van Arnhem.
Via de Rabobank en daarna het Ergoedplatform Peel en Maas is een schilderij van Harry Kranen in bruikleen gesteld. Het gaat om een schildering van het Mariaplein in Helden. Frans Rovers deed onderzoek naar het schilderij van een tram in Panningen. Het schilderij bleek in handen van de Rabobank. Na contact te hebben gehad met de bank werd het schilderij geschonken aan Museum Peel en Maas. Ook werd door de bank gevraagd of er interesse was voor een schilderij van Harry Kranen, die het Mariaplein in Helden had vastgelegd. Ook dit schilderij is nu geschonken aan het Museum Peel en Maas.
Al in 1224 – Roermond bestond nog maar net – hielden de Roermondenaren Sint-Nicolaas in ere. In een oorkonde uit dat jaar staat namelijk dat de Munsterabdij niets te zeggen had over de Sint-Nicolaaskapel. Die kapel, zo weten we uit latere vermeldingen, lag op de plek van de huidige Minderbroederskerk. In 1308 schonk de graaf van Gelre de kapel aan een groep monniken van de minderbroedersorde om daar een klooster te stichten.